วันจันทร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2555

ดอกไม้ในวรรณคดี



ดอกไม้ในวรรณคดีไทยพร้อมบทประพันธ์ในอดีต


 
กรรณิการ์ก้านสีแสด             คิดผ้าแสดติดขลิบนาง
เห็นเนื้อเรื่อโรงราง               ห่มสองบ่าอ่าโนเน

วรรณคดี : 
นิราศธารโศก
พระนิพนธ์ : 
เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ (เจ้าฟ้ากุ้ง)
"พระนึกคนึงนางทางประพาส                 รุกขชาติที่ในสตาหมัน
พิกุล กรรณิการ์ สารพัน                             ดอกหล่นปนกันอยู่กลางทราย
สายหยุดโยทะการะย้าย้อย                        อนุชาพลางคอยสอยถวาย
 พระทรงทัดตรัสชวนพระน้องชาย           มาชมไม้ให้สบายด้วยพี่ยา"

วรรณคดี : 
บทละครเรื่อง อิเหนา ตอน ระเด่นมนตรีชมพรรณไม้ที่ถ้ำสตาหมัน
พระราชนิพนธ์ :
 พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย


   "กาหลงเหมือนพี่หลงตามกวาง       กลับมาหานางพระน้องหาย
 คิดพลางกำสรดระทดกาย                   ฟูมฟายชลเนตรถึงเทวี"


วรรณคดี : บทละคร เรื่อง "รามเกียรติ์"
พระราชนิพนธ์ : พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก

      "พระอภัยมณีศรีสุวรรณ            ต่างชิงกันเก็บพลางตามทางมา
 พระพี่เก็บกาหลงส่งให้น้อง              เดินประคองเคียงกันด้วยหรรษา
 พระน้องเก็บมะลุลีให้พี่ยา               ทั้งสองราเดินดมแล้วชมเชย
 เห็นมะม่วงพวงผลพึ่งสุกห่าม           ทำไม้ง่ามน้อยน้อยสอยเสวย
 อร่อยหวานปานเปรียบรสนมเนย      อิ่มแล้วเลยล่วงทางมากลางดง"


วรรณคดี : พระอภัยมณี
ผู้ประพันธ์ : สุนทรภู่


"ไม้แก้วกลิ่นแก้วกราย         หอมบ่วายวังเวงใจ
ทุกข์ลืมปลื้มอาลัย                  ว่ากลิ่นแก้วแล้วเรียกหา"
วรรณคดี : กาพย์ห่อโคลง "นิราศพระบาท"
พระนิพนธ์ : เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ (เจ้าฟ้ากุ้ง)
          "กลิ่นแก้วแก้วกลิ่นชัด       พระพายพัดรำเพยกระพือ
นามแก้วดอกแก้วคือ                  แก้วเนตรพี่นี้ใช่ใคร
          ดอกแก้วสีขาวผ่อง          ไม่เหมือนน้องต้องติดใจ
ขาวเหลืองเรืองเรื่อใส                 ในแหล่งหล้าหาไหนทัน"
วรรณคดี : กาพย์เห่เรือ
พระราชนิพนธ์ : พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ดอกเข็มขาวพวงนั้นฉันถวาย
แต่กลิ่นอายคลายพร้อมไม่หวานหอม
สารภีที่ใส่มาในพาน
ของเยาวมาลย์แม่อุบลคนสำคัญ
วรรณคดี : พระอภัยมณี
ผู้ประพันธ์ : สุนทรภู่


"...ช่อตะแบกชาตบุษย์พุทรา       การะเกด  กรรณิการ์ นมสวรรค์
         มะลุลี มะลิลา แสลงพัน                    อันชันแอบช่อชบาบาน.."
วรรณคดี : "รามเกียรติ์"
พระราชนิพนธ์ : พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก













ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น